도구

도구

라틴어 문장 검색

Divitibus huius saeculi praecipe non superbe sapere neque sperare in incerto divitiarum sed in Deo, qui praestat nobis omnia abunde ad fruendum,
현세에서 부자로 사는 이들에게는 오만해지지 말라고 지시하십시오. 또 안전하지 못한 재물에 희망을 두지 말고, 우리에게 모든 것을 풍성히 주시어 그것을 누리게 해 주시는 하느님께 희망을 두라고 지시하십시오. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 첫째 서간, 6장17)
sine affectione, sine foedere, criminatores, incontinentes, immites, sine benignitate,
비정하고 매정하며, 남을 험담하고 절제할 줄 모르며, 난폭하고 선을 미워하고 (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 둘째 서간, 3장3)
Cum autem benignitas et humanitas apparuit salvatoris nostri Dei,
그러나 우리 구원자이신 하느님의 호의와 인간애가 드러난 그때, (불가타 성경, 티토에게 보낸 서간, 3장4)
Ita, frater! Ego te fruar in Domino; refice viscera mea in Christo!
그렇습니다, 형제여! 나는 주님 안에서 그대의 덕을 보려고 합니다. 그리스도 안에서 내 마음이 생기를 얻게 해 주십시오. (불가타 성경, 필레몬에게 보낸 서간 1:20)
An divitias benignitatis eius et patientiae et longanimitatis contemnis, ignorans quoniam benignitas Dei ad paenitentiam te adducit?
아니면, 하느님의 그 큰 호의와 관용과 인내를 업신여기는 것입니까? 그분의 호의가 그대를 회개로 이끌려 한다는 것을 모릅니까? (불가타 성경, 로마 신자들에게 보낸 서간, 2장4)
Ita benignitate benignitas tollitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 69:6)
Saepe namque contingit, ut aliquem odientes, et ab eo quoquo modo nos deliberare volentes, optemus eum ad coelestia jam transferri, et superna illa gloria frui:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:10)
IX. At vero Spiritus sancti vocabulo ipsa ejus charitas seu benignitas exprimitur, qua videlicet optime cuncta vult fieri seu disponi, et eo modo singula provenire quo melius possunt, in aliis quoque bene utens, et optime singula disponens, et ad optimum finem quoque perducens.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 10:1)
Benignitas autem ad amorem specialiter pertinet, ut quem benignissimum habemus, potissimum diligamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 10:8)
In nomine Patris et Filii et Spiritus sancti, vel, In nomine sanctae et individuae Trinitatis, ut videlicet divinam potentiam et sapientiam seu benignitatem commemorando quaecunque Deus efficiat, egregie fieri demonstremus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:3)
X. Quod autem nomine Patris divina potentia, nomine vero Filii seu Verbi divina sapientia, nomine Spiritus sancti ipsa Dei benignitas seu charitas specialiter exprimatur, nec nos auctoritas nec ratio subterfugit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 12:1)
Nomine vero Patris, ut dictum est, omnipotentia Dei, nomine Spiritus, summa ejus benignitas commemoratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 13:12)
et Filium per rationem, et Spiritum per innocentiae benignitatem, quam postmodum per culpam amisit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 21:2)
Cujus etiam ut ineffabilem exprimerent benignitatis ejus dulcedinem, totam ei musicarum consonantiarum ascribunt harmoniam, qua et ipsum jugiter resonare firmamentum, et superiores mundi partes repleri perhibent.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 43:9)
Bene itaque philosophi, imo Dominus per eos id forsitan ignorantes, tam ipsi animae mundi, quam superioribus firmamenti partibus nimiam ac summam modulationis suavitatem assignant, ut quanta pace, quanta fruantur concordia, quam diligentius possent exprimerent, et quam concorditer cuncta in mundo divina disponit bonitas, quam illi animam mundi, veritas Spiritum sanctum, ut dictum est, nominat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 45:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION